τρις λαλούσαν..

πρίν λίγους μήνες.. έλαβα μια πρόσκληση από τη ζουζουνα μας.. να λάβω μέρος σε ένα συνεταιρικό blog.. το "τρις λαλουν".. γενικά είμαι του μοναχός σου χόρευε.. αλλά είπα να δοκιμάσω.. δε κατάφερα και πολλά πράγματα.. στην αρχή λόγω πολυκοσμίας.. και μετά λόγω ερημιάς.. αρα μάλον δικό μου ήταν το πρόβλημα.. ένα ποστ αξιώθηκα να κάνω.. και αποχωρώντας.. το έφερα να βρίσκεται κι εδώ..

τρελόσογο..

..έχω κάμποσους θείους.. ένας εξ αυτών.. 84 Μαΐων σήμερα..
στα 70.. αποφάσισε να φτιάξει ένα ακροκέραμο.. δεν έφτανε η σκάλα του.. ήταν και στο 6-7 μέτρα.. έφτιαξε μια πρόχειρη με παλιόξυλα.. το έφτιαξε το ακροκέραμο.. αλλά δυστυχώς ξεκαρφώθηκε το πάνω σκαλί. και βούτηξε από τα 6-7 μέτρα με κεφάλι στο τσιμέντο..
κλαθμοι οδυρμόι.. τρεχάματα στο νοσηλευτικό.. οι γιατροί δεν είχαν ελπίδες.. αφού έβγαλε το 48 μετά την εγχείρηση.. αποφάνθηκαν ότι θα μείνει φυτό.. η θεία μου να βρίζει τις ανδραγαθίες του σογιού μας.. όλους μαζί και έναν έναν ξεχωριστά.. αλλά δεν υπολόγισαν το πείσμα του ανδρός.. μερικές μέρες μετά ξύπνησε.. αλλά επειδή μεγάλο μέρος του εγκεφάλου είχε κατά στραφεί.. είπαν οι γιατροί ότι δε θα μπορέσει να περπατήσει - μιλήσει - αυτοεξυπηρετηθεί .. αλλά σαν κεφάτο παιδί.. έμαθε τα πάντα από την αρχή.. στράτα στρατούλα.. ελή πάρε το τόπι.. και ένα χρόνο μετά δεν μπορούσες να φανταστείς τι είχε περάσει..
στα 73 υπερεκτίμησε τις κολυμβητικές του δυνατότητες.. τον πήρε ένα ρεύμα.. τεράστια κύματα.. ώρες στη θάλασσα.. η θεία πάλι τρελαμένη.. τον ψάχναν με βάρκες και φουσκωτά.. τον μάζεψαν ημιθανή.. τελικά πάλι κατέληξε στο νοσοκομείο.. όχι από το πνίξιμο. αλλά ο επίδοξος σωτήρας.. στην προσπάθειά του να του κάνει μαλάξεις του έσπασε μερικά πλευρά.. σπουδαία τα λάχανα.. μας τα έλεγε στο νοσοκομείο και γέλαγε.. με πόνο βέβαια..
στα 78 φρεζάριζε στο κήπο στο εξοχικό. μάγκωσε η φρέζα σε ένα βράχο και κουτρουβάλησαν αγκαλιά ένα γκρεμό.. σπασμένη λεκάνη.. πάλι νοσοκομείο χειρουργείο. άντε τώρα να κολλήσει. πάλι βρισίδι η θεία.. αλλά μια χαρά κόλλησε. και λίγους μήνες μετά ούτε που το θυμόμασταν..
πριν 2 βδομάδες.. στα 84.. την έπαθε γελοιωδώς. καθόλου ηρωικά. απλά πήγε να κάτσει σε ένα σκαμπό που έχει στη μπανιέρα.. και το σκαμπό δεν ήταν πίσω του.. τσ τσ.. σπασμένο πόδι ψηλά προς τη λεκάνη.. αυτή τη φορά ευτυχώς δε μας έβρισε η θεία.. τρέχαμε πάλι νοσοκομεία χειρουργεία.. ευτυχώς είναι πολύ εύκολος άρρωστος. μέσα στο κέφι κα τα γέλια.. μια χαρά η εγχείρηση.. 3-4 μέρες μετά βγήκε κουτσα κουτσα με το πι.. και προχωρά καλά..
προχθές είδε η θεία μου τα γεγονότα με τις φωτιές.. μια από τις περιοχές που καιγόταν ήταν εκεί που είναι το εξοχικό.. αγωνιούσε η θεία όλη μέρα μη το ακούσει και στεναχωρηθεί ο θείος.. άλλαζε σταθμούς στο ράδιο και στη τιβι μη πέσει σε ειδήσεις.. το βράδυ την ώρα του φαγητού μπροστά στη τιβι.. δε κατάφερε να το αποφύγει.. και αντί για στενοχώρια.. ακούει κάτι τρελά γέλια.. χαχαχα και χαχαχαχα.. πάει λέει η γυναίκα.. μαλάκυνση έπαθε δεν εξηγείται. "τι γελάς χριστιανέ μου;!!!".. "εκείνα τα κεραμίδια ποτέ δε τα πέτυχα.. μπορεί άμα καεί να είναι ευκαιρία να τα φτιάξω.. "..

μισό.. ΠΑΘΟΣ

στη φωτο η κορίνα λεγάκι με τα μάτια του στέφανου

Τετάρτη, 3 Νοεμβρίου - 29 Δεκεμβρίου στις 9:15 μ.μ. (περίπου)
στο Beton 7, Πύδνας 7, Βοτανικός
Το Beton 7 παρουσιάζει το live του Δημήτρη Μαραμή,


Π ά θ ο ς ...

......Παραστάσεις: 3 Νοεμβρίου – 29 Δεκεμβρίου, κάθε Τετάρτη
Ώρα: 21:15

Τα τραγούδια και οι μουσικές του Δημήτρη Μαραμή κινούνται στο χώρο ενός σκοτεινού ρομαντισμού, έντονων αισθημάτων και οδηγούν στην ουσία των ερωτικών σχέσεων.

Το Π ά θ ο ς… είναι μια μουσική παράσταση η οποία ξεδιπλώνει σκηνές ενός παράφορου έρωτα, όπου το πάθος κυριαρχεί.

Ερμηνεύουν φωνητικά η Κορίνα Λεγάκη και ο Θανάσης Χουλιαράς,
στο βιολί είναι ο Λαέρτης Κοκολάνης και στο πιάνο ο συνθέτης.


Συντελεστές:
Συνθέτης: Δημήτρης Μαραμής
Ερμηνευτές: Κορίνα Λεγάκη , Θανάσης Χουλιαράς
Ηθοποιοί: Κατερίνα Σαβράνη , Σταυριανός Κιναλόπουλος
Βιολί: Λαέρτης Κοκολάνης
Κοστούμια: Vasso Consola
Φωτογράφιση: Ειρήνη Μιχοπούλου

Εισιτήριο: 15€, Φοιτητικό: 10€

Τηλέφωνο κρατήσεων 210-7512625 210-7512625
beton7 Δείτε περισσότερα

..στα γενέθλιά μου στις 3/11.. συνέπεσε να κάνει άνοιγμα η παράσταση..
είχα πει ότι θα παραστώ.. και έχω μιά δυσκολία να μη κάνω αυτά πού λέω.. ψυχαναγκασμός μάλλον. όλη τη προηγούμενη εβδομάδα.. ήταν ζήτημα αν κοιμήθηκα 4 ώρες.. όχι ότι τρελαίνομαι στη δουλειά.. κάτι καθυστερήσεις υλικών. κάτι προβλήματα με το λαπτοπ.. κάτι χαζοξενύχτια χωρίς λόγο.. τα συνηθισμένα.. αλλά δεν αντέχω όπως παλιά..
το βράδυ πριν.. το λαπτοπ μουλάρωσε.. αναγκάστηκα να κάνω φορματ στο σκληρό.. και να ξαναφορτώσω τα πάντα.. είχα κι ένα 2ωρο κομμένο το ίντερνετ.. μου ήλθε και να κάνω το σκιτσάκι των γενεθλίων έγχρωμο τρομάρα μου.. κατάφερα να ποστάρω ξημερώματα.. έκανα ότι μπορούσα από τις υποχρεώσεις της μέρας.. κατάφερα και πήρα να κλείσω θέση.. σα ζόμπι.. κι έφτασε το βράδυ.. παλινδρομούσα μεταξύ του πάω και δε πάω.. αλλά δεν μπορούσα να μη πάω..
γύρισα σπίτι με την ψυχή στο στόμα. άλλαξα όπως όπως. μη με ρωτήσετε τι φόρεσα.. και πήγα κουτσά στραβά στο μετρό.. είχα και το φόβο ότι λόγω πλημμελούς λειτουργίας του μυαλού δε θα έβρισκα το μέρος.. έφτασα πολύ γρήγορα στην περιοχή.. ευτυχώς κατάφερα να μη κοιμάμαι όταν φτάσαμε στο σταθμό.. και το βρήκα εκπληκτικά εύκολα.. αλλά είχα αρχίσει είδη να χάνω μέρος της πραγματικότητας. χαιρέτησα σα ζόμπι. σε βαθμό παρεξηγήσεως κάποιους γνωστούς και φίλους.. που μάλλον θα νόμιζαν ότι έχω χαπακωθεί.. και κάθισα σε ένα παγκάκι έξω.. προσπαθώντας να διαβάσω μέχρι να αρχίσει.. δε ξέρω αν κοιμήθηκα όρθιος.. σε κάποιες στιγμές διαύγειας έλεγα να φύγω μήπως προλάβω να γυρίσω ξύπνιος.. αλλά επέμεινα.. άργησε και λίγο.. αλλά ξεκίνησε..
στο πρώτο μέρος ξύπνησα κι απέλαυσα.. το πιάνο.. το βιολί.. την κορίνα.. και τον νέο μας φίλο που τον φοβόμουν γιατί δεν τον ήξερα.. μιά χαρά ξύπνησα.. και μιά χαρά πέρασα.. ήδες το πάθος;.. και ήλθε το διάλυμα.. έλεγα να κάτσω να διαβάσω να περάσει.. μώλις άνοιξα το βιβλίο σχεδόν κοιμήθηκα.. σηκώθηκα κι έφυγα σα τον υπνοβάτη.. δε χαιρέτησα κανέναν.. έφτα στο σταθμο.. έφτασα σπίτι.. και την άλλη μέρα κατάλαβα τι συνέβη. ντράπηκα λίγο για τη συμπεριφορά μου.. ζήτησα 2-3 συγνώμες.. τι να κάνουμε.. το είχα πάθει και πριν 20 χρόνια.. αλλά με 7μηνη αϋπνία όχι εβδομαδιαία!!.. σήμερα αξιώθηκα να κλήσω θέση κι εντός ολίγου ξεκινώ να πάω να παρακολουθήσω το άλλο μισό ΠΑΘΟΣ.. καλά θα περάσω είμαι σίγουρος.. αν κι εσείς θέλετε.. ε μέχρι 29/12 προλαβαίνετε.