Τρίτη 14 Δεκεμβρίου 2010

παττυ κι αυτοκριτική






.. αργία μήτηρ πάσης κακίας.. έτσι τον τελευταίο καιρό που οικοδομή έκατσε για τα καλά.. βρέθηκα κάποια απογεύματα μπροστά στη τιβι.. και όσο περίεργο κι αν ακούγεται.. το λιγότερο ενοχλητικό στις 18:00 αποδείχτηκε για κάποιες φορές η πάττυ.. τελικά δεν ήταν εντελώς ανώδυνο.. αυτή η καλοσύνη μου έδινε στα νεύρα.. κι άρχισα να αναρωτιέμαι.. εγώ από μέσα κάλα είμαι και με συμπαθώ όλο και περισσότερο.. μήπως έχω το σύνδρομο της πάττυ;.. όπως ήταν παλιά αυτό της πολυάννας; μήπως κάποιοι βλέπουν σε έμενα την πάττυ.. κι όπως εγώ θέλω να την χαστουκίσω.. έχουν κι αυτοί την ίδια παρόρμηση για μένα;.. είναι κι άδικο.. γιατί την πάττυ αν δε τη λειπόσουν.. μπορούσες να την χαστουκίσεις.. εύκολα.. αλλά εγώ είμαι κι ολόκληρο βόδι.. και παρά τα εδώ χαμόγελα.. εκεί έξω δε χαμογελώ χωρίς λόγο.. και να μη με λειπάτε κάποιος.. μπορεί να με φοβάται.. παρά την εκνευριστική καλοσύνη μου.. ξαφνικά με βλέπω σα βόδι.. απ' έξω.. ευτυχώς είμαι από μέσα.. :):)

Δευτέρα 22 Νοεμβρίου 2010

τρις λαλούσαν..

πρίν λίγους μήνες.. έλαβα μια πρόσκληση από τη ζουζουνα μας.. να λάβω μέρος σε ένα συνεταιρικό blog.. το "τρις λαλουν".. γενικά είμαι του μοναχός σου χόρευε.. αλλά είπα να δοκιμάσω.. δε κατάφερα και πολλά πράγματα.. στην αρχή λόγω πολυκοσμίας.. και μετά λόγω ερημιάς.. αρα μάλον δικό μου ήταν το πρόβλημα.. ένα ποστ αξιώθηκα να κάνω.. και αποχωρώντας.. το έφερα να βρίσκεται κι εδώ..

τρελόσογο..

..έχω κάμποσους θείους.. ένας εξ αυτών.. 84 Μαΐων σήμερα..
στα 70.. αποφάσισε να φτιάξει ένα ακροκέραμο.. δεν έφτανε η σκάλα του.. ήταν και στο 6-7 μέτρα.. έφτιαξε μια πρόχειρη με παλιόξυλα.. το έφτιαξε το ακροκέραμο.. αλλά δυστυχώς ξεκαρφώθηκε το πάνω σκαλί. και βούτηξε από τα 6-7 μέτρα με κεφάλι στο τσιμέντο..
κλαθμοι οδυρμόι.. τρεχάματα στο νοσηλευτικό.. οι γιατροί δεν είχαν ελπίδες.. αφού έβγαλε το 48 μετά την εγχείρηση.. αποφάνθηκαν ότι θα μείνει φυτό.. η θεία μου να βρίζει τις ανδραγαθίες του σογιού μας.. όλους μαζί και έναν έναν ξεχωριστά.. αλλά δεν υπολόγισαν το πείσμα του ανδρός.. μερικές μέρες μετά ξύπνησε.. αλλά επειδή μεγάλο μέρος του εγκεφάλου είχε κατά στραφεί.. είπαν οι γιατροί ότι δε θα μπορέσει να περπατήσει - μιλήσει - αυτοεξυπηρετηθεί .. αλλά σαν κεφάτο παιδί.. έμαθε τα πάντα από την αρχή.. στράτα στρατούλα.. ελή πάρε το τόπι.. και ένα χρόνο μετά δεν μπορούσες να φανταστείς τι είχε περάσει..
στα 73 υπερεκτίμησε τις κολυμβητικές του δυνατότητες.. τον πήρε ένα ρεύμα.. τεράστια κύματα.. ώρες στη θάλασσα.. η θεία πάλι τρελαμένη.. τον ψάχναν με βάρκες και φουσκωτά.. τον μάζεψαν ημιθανή.. τελικά πάλι κατέληξε στο νοσοκομείο.. όχι από το πνίξιμο. αλλά ο επίδοξος σωτήρας.. στην προσπάθειά του να του κάνει μαλάξεις του έσπασε μερικά πλευρά.. σπουδαία τα λάχανα.. μας τα έλεγε στο νοσοκομείο και γέλαγε.. με πόνο βέβαια..
στα 78 φρεζάριζε στο κήπο στο εξοχικό. μάγκωσε η φρέζα σε ένα βράχο και κουτρουβάλησαν αγκαλιά ένα γκρεμό.. σπασμένη λεκάνη.. πάλι νοσοκομείο χειρουργείο. άντε τώρα να κολλήσει. πάλι βρισίδι η θεία.. αλλά μια χαρά κόλλησε. και λίγους μήνες μετά ούτε που το θυμόμασταν..
πριν 2 βδομάδες.. στα 84.. την έπαθε γελοιωδώς. καθόλου ηρωικά. απλά πήγε να κάτσει σε ένα σκαμπό που έχει στη μπανιέρα.. και το σκαμπό δεν ήταν πίσω του.. τσ τσ.. σπασμένο πόδι ψηλά προς τη λεκάνη.. αυτή τη φορά ευτυχώς δε μας έβρισε η θεία.. τρέχαμε πάλι νοσοκομεία χειρουργεία.. ευτυχώς είναι πολύ εύκολος άρρωστος. μέσα στο κέφι κα τα γέλια.. μια χαρά η εγχείρηση.. 3-4 μέρες μετά βγήκε κουτσα κουτσα με το πι.. και προχωρά καλά..
προχθές είδε η θεία μου τα γεγονότα με τις φωτιές.. μια από τις περιοχές που καιγόταν ήταν εκεί που είναι το εξοχικό.. αγωνιούσε η θεία όλη μέρα μη το ακούσει και στεναχωρηθεί ο θείος.. άλλαζε σταθμούς στο ράδιο και στη τιβι μη πέσει σε ειδήσεις.. το βράδυ την ώρα του φαγητού μπροστά στη τιβι.. δε κατάφερε να το αποφύγει.. και αντί για στενοχώρια.. ακούει κάτι τρελά γέλια.. χαχαχα και χαχαχαχα.. πάει λέει η γυναίκα.. μαλάκυνση έπαθε δεν εξηγείται. "τι γελάς χριστιανέ μου;!!!".. "εκείνα τα κεραμίδια ποτέ δε τα πέτυχα.. μπορεί άμα καεί να είναι ευκαιρία να τα φτιάξω.. "..

Τετάρτη 17 Νοεμβρίου 2010

μισό.. ΠΑΘΟΣ

στη φωτο η κορίνα λεγάκι με τα μάτια του στέφανου

Τετάρτη, 3 Νοεμβρίου - 29 Δεκεμβρίου στις 9:15 μ.μ. (περίπου)
στο Beton 7, Πύδνας 7, Βοτανικός
Το Beton 7 παρουσιάζει το live του Δημήτρη Μαραμή,


Π ά θ ο ς ...

......Παραστάσεις: 3 Νοεμβρίου – 29 Δεκεμβρίου, κάθε Τετάρτη
Ώρα: 21:15

Τα τραγούδια και οι μουσικές του Δημήτρη Μαραμή κινούνται στο χώρο ενός σκοτεινού ρομαντισμού, έντονων αισθημάτων και οδηγούν στην ουσία των ερωτικών σχέσεων.

Το Π ά θ ο ς… είναι μια μουσική παράσταση η οποία ξεδιπλώνει σκηνές ενός παράφορου έρωτα, όπου το πάθος κυριαρχεί.

Ερμηνεύουν φωνητικά η Κορίνα Λεγάκη και ο Θανάσης Χουλιαράς,
στο βιολί είναι ο Λαέρτης Κοκολάνης και στο πιάνο ο συνθέτης.


Συντελεστές:
Συνθέτης: Δημήτρης Μαραμής
Ερμηνευτές: Κορίνα Λεγάκη , Θανάσης Χουλιαράς
Ηθοποιοί: Κατερίνα Σαβράνη , Σταυριανός Κιναλόπουλος
Βιολί: Λαέρτης Κοκολάνης
Κοστούμια: Vasso Consola
Φωτογράφιση: Ειρήνη Μιχοπούλου

Εισιτήριο: 15€, Φοιτητικό: 10€

Τηλέφωνο κρατήσεων 210-7512625 210-7512625
beton7 Δείτε περισσότερα

..στα γενέθλιά μου στις 3/11.. συνέπεσε να κάνει άνοιγμα η παράσταση..
είχα πει ότι θα παραστώ.. και έχω μιά δυσκολία να μη κάνω αυτά πού λέω.. ψυχαναγκασμός μάλλον. όλη τη προηγούμενη εβδομάδα.. ήταν ζήτημα αν κοιμήθηκα 4 ώρες.. όχι ότι τρελαίνομαι στη δουλειά.. κάτι καθυστερήσεις υλικών. κάτι προβλήματα με το λαπτοπ.. κάτι χαζοξενύχτια χωρίς λόγο.. τα συνηθισμένα.. αλλά δεν αντέχω όπως παλιά..
το βράδυ πριν.. το λαπτοπ μουλάρωσε.. αναγκάστηκα να κάνω φορματ στο σκληρό.. και να ξαναφορτώσω τα πάντα.. είχα κι ένα 2ωρο κομμένο το ίντερνετ.. μου ήλθε και να κάνω το σκιτσάκι των γενεθλίων έγχρωμο τρομάρα μου.. κατάφερα να ποστάρω ξημερώματα.. έκανα ότι μπορούσα από τις υποχρεώσεις της μέρας.. κατάφερα και πήρα να κλείσω θέση.. σα ζόμπι.. κι έφτασε το βράδυ.. παλινδρομούσα μεταξύ του πάω και δε πάω.. αλλά δεν μπορούσα να μη πάω..
γύρισα σπίτι με την ψυχή στο στόμα. άλλαξα όπως όπως. μη με ρωτήσετε τι φόρεσα.. και πήγα κουτσά στραβά στο μετρό.. είχα και το φόβο ότι λόγω πλημμελούς λειτουργίας του μυαλού δε θα έβρισκα το μέρος.. έφτασα πολύ γρήγορα στην περιοχή.. ευτυχώς κατάφερα να μη κοιμάμαι όταν φτάσαμε στο σταθμό.. και το βρήκα εκπληκτικά εύκολα.. αλλά είχα αρχίσει είδη να χάνω μέρος της πραγματικότητας. χαιρέτησα σα ζόμπι. σε βαθμό παρεξηγήσεως κάποιους γνωστούς και φίλους.. που μάλλον θα νόμιζαν ότι έχω χαπακωθεί.. και κάθισα σε ένα παγκάκι έξω.. προσπαθώντας να διαβάσω μέχρι να αρχίσει.. δε ξέρω αν κοιμήθηκα όρθιος.. σε κάποιες στιγμές διαύγειας έλεγα να φύγω μήπως προλάβω να γυρίσω ξύπνιος.. αλλά επέμεινα.. άργησε και λίγο.. αλλά ξεκίνησε..
στο πρώτο μέρος ξύπνησα κι απέλαυσα.. το πιάνο.. το βιολί.. την κορίνα.. και τον νέο μας φίλο που τον φοβόμουν γιατί δεν τον ήξερα.. μιά χαρά ξύπνησα.. και μιά χαρά πέρασα.. ήδες το πάθος;.. και ήλθε το διάλυμα.. έλεγα να κάτσω να διαβάσω να περάσει.. μώλις άνοιξα το βιβλίο σχεδόν κοιμήθηκα.. σηκώθηκα κι έφυγα σα τον υπνοβάτη.. δε χαιρέτησα κανέναν.. έφτα στο σταθμο.. έφτασα σπίτι.. και την άλλη μέρα κατάλαβα τι συνέβη. ντράπηκα λίγο για τη συμπεριφορά μου.. ζήτησα 2-3 συγνώμες.. τι να κάνουμε.. το είχα πάθει και πριν 20 χρόνια.. αλλά με 7μηνη αϋπνία όχι εβδομαδιαία!!.. σήμερα αξιώθηκα να κλήσω θέση κι εντός ολίγου ξεκινώ να πάω να παρακολουθήσω το άλλο μισό ΠΑΘΟΣ.. καλά θα περάσω είμαι σίγουρος.. αν κι εσείς θέλετε.. ε μέχρι 29/12 προλαβαίνετε.

Σάββατο 23 Οκτωβρίου 2010

αχ αμαλία..

..πήγα πριν λίγες μέρες να διαβάσω ένα παλιό ποστ ενός φίλου.. και έτυχε μέσα στο ξεχασμένο blogroll του να μου τραβίξει το βλέμμα ένα λινγκ.. φακελάκι.. και σα να σπάσαν τα μάγια.. το πάτησα.. τρεισήμισι σχεδόν χρόνια το απέφευγα.. άφησα το πρώτο μου σχόλιο.. σε ένα από τα αφιερώματα σε σένα.. πρώτη ιουλίου του 2007.. δε θέλησα να μπω να σε δω.. είχες φύγει.. και μου φαινόταν σαν τυμβωρυχία. όποτε άκουγα για το πρόβλημα της υγείας.. σε σκεφτόμουν.. αλλά και δεν ήθελα να κάνω κάτι επετειακό. έτσι.. ξαφνικά.. πάτησα το φακελάκι. μπήκα στο τελευταίο σου ποστ.. δακρυσμένος μπήκα και διάβασα την πρώτη σελίδα σχόλια.. εκεί στη δεύτερη σελίδα που ξαφνικά η κοινωνική λειτουργός ανακοίνωνε την αποχωρησή σου.. έκλαψα με αναφιλητά. δεύτερη φορά στη ζωή μου.. (η πρώτη ήταν πριν καμιά δεκαριά χρόνια.. σε ένα ατύχημα με μηχανάκι. ερχόμενος κατάφατσα στην ανθρώπινη βλακεία).. είναι παράξενο.. για δικό μου άνθρωπο δεν έχω κλάψει. ίσως γιατί είχα την τύχη να μη χάσω νέο άνθρωπο από το στενό μου περιβάλλον. μια από τις λίγες στιγμές που θα ήθελα να υπάρχει κάτι μετά το θάνατο.. αλλά πάλι δε ξέρω.. ίσως είναι καλύτερα να μην υπάρχει.. για να μη μάθεις τη συνέχεια της ιστορίας.. να μη μάθεις τη συνέχεια της κατάπτωσης.. κι αισθάνομαι και λίγο σχιζοφρενής. από μικρός θεωρούσα την ιατρική πολύ παρεμβατική.. μετά τον παιδίατρο.. οι μόνοι γιατροί που με είδαν ήταν για παράβολα. και τυπικές εξετάσεις υποχρεωτικές. ότι κι αν μου συνέβη. απλά περίμενα να μου περάσει.. ή να μην περάσει.. αλλά για τους άλλους ανησυχώ.. και τους συμβουλεύω να μην ακολουθούν το παράδειγμά μου.. έτσι δε μπορώ να κακίσω τους γιατρούς για την αναποτελεσματικότητά τους.. αφού αν δεν υπήρχαν πολλοί περισσότεροι θα έφευγαν από αυτούς που φέυγουν από ιατρικά λάθη.. δεν μπορώ και να τους δώσω ακαίρεα την ευθύνη για το χρηματισμό.. σε μα κοινωνία που ζει εκμεταλλευόμενη την ανάγκη του άλλου.. πως να ζητήσω από αυτούς να διαφέρουν.. τι να σου πω.. πριν από σένα.. δε με απασχόλησαν τέτοια ερωτήματα.. τώρα μάλλον θα έλθω να σε διαβάσω από την αρχή.. και θα ξανά τοποθετηθώ..

Παρασκευή 15 Οκτωβρίου 2010

Πώς έφτασαν οι Εξι στο Γουδή

..βλέποντας πάλι μια εκπομπή για τη μικρασιατική καταστροφή.. κι επηρεασμένος από το μένος του λαού για τους υπαίτιους της σύγχρονης "τραγωδίας".. έψαξα για την δίκη των έξι και την εκτέλεση στο γουδί..
μεταξύ άλλων βρήκα το παρακάτω
στο βήμα και το έφερα..


▅ Η ιστορία, οι πολιτικές εξελίξεις και οι πρωταγωνιστές της πολύκροτης υπόθεσης του 1922, την οποία αποφάσισε να επανεξετάσει ο Αρειος Πάγος
Πώς έφτασαν οι Εξι στο Γουδή
ΣΤΑΘΗΣ ΕΥΣΤΑΘΙΑΔΗΣ Κυριακή 24 Ιανουαρίου 2010
«Δεν παραδέχομαι ότι διέπραξαν συνειδητήν προδοσίαν, αλλά υπήρξαν μοιραία και αναγκαία θύματα εις τον βωμόν της πατρίδος» . Με αυτή τη δήλωση ο υποστράτηγος Θεόδωρος Πάγκαλος, παππούς του αντιπροέδρου της σημερινής κυβέρνησης, ανέτρεψε ουσιαστικά όλο το σκεπτικό και το κατηγορητήριο εναντίον των οκτώ πολιτικών και στρατιωτικών που το φθινόπωρο του 1922 παρέπεμψε σε δίκη και καταδίκασε έξι από αυτούς σε θάνατο σε έκτακτο στρατοδικείο στο οποίο αυτός ο ίδιος ο Πάγκαλος ήταν όχι μόνο ανακριτής αλλά και εκείνος που πρωτοστάτησε στην εκτέλεσή τους. Πρόκειται για μια παρωδία δίκης η οποία έμεινε στη νεότερη ελληνική Ιστορία ως ορόσημο και σταθμός στην εμφύλια πολιτική διαμάχη και δημιούργησε προστριβές με συμμαχικές και φίλιες κυβερνήσεις του εξωτερικού. Την περασμένη Πέμπτη η Ολομέλεια του Αρείου Πάγου, ύστερα από προσφυγή ενός απογόνου των εκτελεσθέντων, τάχθηκε υπέρ της επανάληψης της δίκης καθώς, όπως έγινε γνωστό, έχουν αποκαλυφθεί «νέα στοιχεία» σύμφωνα με τα οποία οι έξι ήταν αθώοι. Η νέα δίκη δεν θα οδηγηθεί σε νέα ακροαματική διαδικασία αλλά το Ποινικό Τμήμα του Αρείου Πάγου θα συνεδριάσει για το «διά ταύτα» της υπόθεσης και θα κρίνει την αθωότητα ορισμένων από τους κατηγορουμένους.

Η «Δίκη των Εξι» ήταν κατά κάποιον τρόπο ο δικαστικός-πολιτικός επίλογος της Μικρασιατικής Καταστροφής. Η νίκη της συντηρητικής αντιβενιζελικής Ηνωμένης Αντιπολίτευσης με επικεφαλής τον Δημήτριο Γούναρη τον Νοέμβριο του 1920, η οποία οδήγησε σε φατριαστική ακυβερνησία τη χώρα- τρεις αλλαγές κυβέρνησης σε ενάμιση χρόνο- και τα μεγάλα λάθη της στρατιωτικής ηγεσίας στο τουρκικό μέτωπο που κατέληξαν στη διάσπαση από τον στρατό του Κεμάλ Ατατούρκ της γραμμής άμυνας Αφιόν-Καραχισάρ τον Αύγουστο του 1922 οδήγησαν τελικά στο κίνημα των Γονατά, Πλαστήρα, Φωκά και σε μια ομάδα αξιωματικών υπό τον Θεόδωρο Πάγκαλο η οποία συνέλαβε τον Γούναρη και άλλους πολιτικούς και αξίωσε την απομάκρυνση του βασιλιά Κωνσταντίνου- ο οποίος αναχώρησε στην Ιταλία εγκαταλείποντας τον θρόνο στον γιο του Γεώργιο Β΄. Στις 9 Οκτωβρίου μια ογκώδης διαδήλωση 100.000 πολιτών στην πλατεία Συντάγματος «αξίωσε την άμεση εκτέλεση των υπευθύνων» της Μικρασιατικής Καταστροφής. Τρεις ημέρες αργότερα εκδόθηκε διάταγμα για τη σύσταση «εκτάκτου στρατοδικείου προς εκδίκασιν των κατά των υπαιτίων της εθνικής καταστροφής κατηγοριών». Πρόεδρος της ανακριτικής επιτροπής ανέλαβε ο Πάγκαλος και του στρατοδικείου ο υποστράτηγος Αλέξανδρος Οθωναίος αφού προηγουμένως έλαβαν την «κατηγορηματική διαβεβαίωσιν από τον αρχηγό του κινήματος Νικόλαο Πλαστήρα ότι «θα εκτελεστεί οιαδήποτε απόφασις του στρατοδικείου».

Δέκα ημέρες αργότερα η ανακριτική επιτροπή είχε περατώσει το έργο της και παρέπεμψε σε δίκη με την κατηγορία της «εσχάτης προδοσίας» τους: Δημήτριο Γούναρη, πρωθυπουργό της περιόδου 1921-1922, Πέτρο Πρωτοπαπαδάκη, πρωθυπουργό το 1922, Νικόλαο Στράτο, πρωθυπουργό το 1922, Γεώργιο Μπαλτατζή, υπουργό Εξωτερικών, Νικόλαο Θεοτόκη, υπουργό Στρατιωτικών, Γεώργιο Χατζηανέστη, διοικητή της στρατιάς Μικράς Ασίας, Μιχαήλ Γούδα, υποναύαρχο, και Ξενοφώντα Στρατηγό, υποστράτηγο. Το κατηγορητήριο, σύμφωνα με μαρτυρίες της εποχής, συντάχθηκε από τον Γεώργιο Παπανδρέου, ο οποίος ήταν ο πολιτικός σύμβουλος της επαναστατικής επιτροπής. Η υπεράσπιση υπέβαλε ένσταση ζητώντας η δίκη να γίνει από τη Βουλή αλλά το δικαστήριο την απέρριψε τονίζοντας ότι «το Εθνος ορθούμενον, αιμοσταγές, κρεουργημένον αλλά αδυσώπητον ενώπιόν του, ζητεί παρ΄ αυτού και των συνεργατών του δικαιοσύνην και τιμωρίαν διά το έγκλημα. Και εν ονόματι του Εθνους την δικαιοσύνην ταύτην η Επανάστασις θα την αποδώση». Το κατηγορητήριο χαρακτήριζε ιδιαίτερα τους Χατζηανέστη και Στράτο ως υπαιτίους» της κατάρρευσης του μετώπου. Ο Γούναρης, ο οποίος ήταν άρρωστος από τύφο, δήλωσε ότι το κατηγορητήριο δεν έχει «οτιδήποτε που να στηρίζεται. Εχουν εξασφαλίσει την καταδίκην μας και ουδεμίαν προσπάθειαν καταβάλουν διά να δημιουργήσουν λόγους φαινομενικώς ισχυρούς».

Το έκτακτο στρατοδικείο συνήλθε στο κτίριο της (παλιάς) Βουλής στις 31 Οκτωβρίου με πρόεδρο τον Αλέξανδρο Οθωναίο και στο οποίο μετείχαν αξιωματικοί και πολιτικοί οι οποίοι, είκοσι χρόνια αργότερα, θα βρεθούν στις πρώτες γραμμές της Εθνικής Αντίστασης- Χαβίνης Πεπονής, συνταγματάρχης Μανέττας, πλοίαρχος Γιαννικώστας, αντιπλοίαρχος Σκανδάλης, λοχαγός Καραπαναγιώτης, συνταγματάρχης Γρηγοριάδης κ.ά. Συνήγοροι υπεράσπισης ήταν συγγενικά και φιλικά πρόσωπα των κατηγορουμένων, μεταξύ των οποίων οι Παπαληγούρας και Τσουκαλάς. Το δικαστήριο διόρισε και «επίσημο» σκιτσογράφο τον ζωγράφο Περικλή Βυζάντιο. Η δίκη έγινε με όλους τους τυπικούς κανόνες. Συζητήθηκαν οι ενστάσεις - και απορρίφθηκαν-, εξετάστηκαν οι μάρτυρες υπεράσπισης και κατηγορίας- δώδεκα και δώδεκα - σε 24 συνεδριάσεις στη διάρκεια των οποίων σημειώθηκαν δύο εξελίξεις. Ο Γούναρης μεταφέρθηκε σε νοσοκομείο λόγω υποτροπής του τύφου από τον οποίο υπέφερε και παραιτήθηκε η κυβέρνηση Κροκιδά την οποία, στις 14 Νοεμβρίου, αντικατέστησε ο συνταγματάρχης Στυλιανός Γονατάς, της επαναστατικής τριανδρίας... Ακριβώς την επομένη βγαίνει και η απόφαση του έκτακτου στρατοδικείου. «Εν ονόματι του βασιλέως των Ελλήνων Γεωργίου Β΄ το Εκτακτον Στρατοδικείον (...) κηρύσσει παμψηφεί τους μεν Γ. Χατζηανέστην, Δ. Γούναρην, Ν. Στράτον, Π. Πρωτοπαπαδάκην, Γ. Μπαλτατζήν και Ν. Θεοτόκην εις την ποινήν του Θανάτου. Τους δε Μ. Γούδαν και Ξ. Στρατηγόν εις την ποινήν των ισοβίων...».

Η θανατική καταδίκη, όπως και οι ίδιοι οι κατηγορούμενοι είχαν προβλέψει, είχε ληφθεί προτού ακόμη αρχίσει η δίκη. Γι΄ αυτό και κινητοποιήθηκαν πολλοί, στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Δύο διαβήματα μετριοπαθών στρατιωτικών και του πρεσβευτή της Ιταλίας στον βασιλέα Γεώργιο Β΄ έμειναν αναπάντητα. (Αυτός ήταν ένας σοβαρός λόγος για τον οποίο πολλοί βασιλόφρονες έμειναν αδιάφοροι ή και αντέδρασαν, όπως οι Θεοτόκης, Στεφανόπουλος κ.ά., όταν το 1945 ανακινήθηκε θέμα επανόδου του Γεωργίου). Ο (τότε) συνταγματάρχης Ιωάννης Μεταξάς ζήτησε από την κυβέρνηση Κροκιδά να δώσει στους κατηγορουμένους το δικαίωμα της έφεσης αλλά η κυβέρνηση δεν τόλμησε να το ζητήσει. Ο υπουργός Εξωτερικών Νικόλαος Πολίτης αναγκάζεται να παραιτηθεί «μη δυνάμενος να υποφέρει τας ασκουμένας πιέσεις ομολόγων του», όπως θα γράψει αργότερα στο «Ελεύθερον Βήμα». Τη σοβαρότερη προσπάθεια κατέβαλε η Αγγλία. Ο πρεσβευτής της Λίντλεϊ δήλωσε στον Κροκιδά ότι θα επιβληθούν «αυστηραί κυρώσεις» στην Ελλάδα αν εκτελεστούν οι κατηγορούμενοι. Πρωθυπουργός της Αγγλίας ήταν εκείνη την εποχή ο Αντριου Μπόναρ Λο, ο εξάδελφος του οποίου είχε παντρευτεί την αδελφή του Χατζηανέστη.

Τα ξημερώματα της 16ης Νοεμβρίου ο Πάγκαλος, ο οποίος είχε ορκιστεί υπουργός Στρατιωτικών στην κυβέρνηση Γονατά, σπεύδει στον Πλαστήρα και του ζητεί «να εκτελεστούν αυθωρεί οι καταδικασθέντες». Στον Πειραιά είχε καταφθάσει αγγλικό αντιτορπιλικό με τον πλοίαρχο Ολγουιν Τάλμποτ ο οποίος είχε διαταγή να επιδώσει στον Πλαστήρα τελεσίγραφο του υπουργού Εξωτερικών της Αγγλίας που απειλούσε διακοπή των σχέσεων με την Ελλάδα, άρνηση να της δώσει το δάνειο που ζητούσε και θα την άφηνε ανυπεράσπιστη στις συνομιλίες της Λωζάννης με την Τουρκία τις οποίες διεξήγε ο Ελευθέριος Βενιζέλος. Γι΄ αυτό και η σπουδή του Πάγκαλου, ο οποίος έφθασε στις φυλακές Αβέρωφ, όπου είχαν μεταφερθεί οι καταδικασθέντες, τους έδωσε δύο ωρών καιρό «για να συναντηθούν με συγγενείς τους και άλλα πρόσωπα» και στις 10.30 π.μ. έδωσε τη διαταγή να μεταφερθούν στου Γουδή για να εκτελεστούν. Προηγουμένως ένας κατώτερος αξιωματικός καθήρεσε τον Χατζηανέστη. Στις 10.41 το πρωί της Τετάρτης 16ης Νοεμβρίου 1922, με 36 πυροβολισμούς του εκτελεστικού αποσπάσματος εκτελούνται οι Εξι. Λίγα λεπτά αργότερα έμπαινε στο γραφείο του Πλαστήρα ο Τάλμποτ- για να ακούσει ότι «μόλις είχαν εκτελεστεί οι καταδικασθέντες».

Η Αγγλία ανεκάλεσε τον πρεσβευτή της από την Αθήνα αλλά δεν διέκοψε τις σχέσεις, πέτυχε όμως να διασώσει τον πρίγκιπα Ανδρέα- πατέρα του πρίγκιπα Φίλιππου της Βρετανίας- τον οποίο η επαναστατική κυβέρνηση είχε αποφασίσει να στείλει σε έκτακτο στρατοδικείο με την κατηγορία του «ενεργού μέλους» της υπεύθυνης για τη Μικρασιατική Καταστροφή στρατιωτικής ηγεσίας.

..το ανέφερε ο λομβέρδος ελαφριά τη καρδία σε κάποια εκπομπή.. και σκέφτηκα.. μη μας βάζεις ιδέεεεες..
τα ερωτήματα που προέκυψαν είναι:.. ήταν τόσο ένοχοι αυτοί οι έξι;.. ο λαός που τους ψήφισες το 1920 ήταν άλλος από αυτόν που τους ήθελε νεκρούς 2 χρόνια μετά;.. ο λαός αυτός είναι άμοιρος ευθυνών; και τότε και πάντα;.. αν παρασύρεται από δημαγωγούς.. είναι ικανός να ψηφίζει;.. το θετικό είναι ότι αυτοί οι 6.. δεν γύρισαν μετά από 2-3 χρόνια να επαναλάβουν τα λάθη τους.. αλλά μήπως αυτός ο λαός δε θα έβρισκε άλλους ανάλογους να τον κοροϊδέψουν;.. θα ήταν λύση κάθε 2-3 χρόνια να εκτελούσε τους αποτυχημένους αντιπροσώπους του; νομίζω πως καμία εκτέλεση δε θα είχε αποτέλεσμα.. όπως δεν είχε ούτε πριν ούτε μετά.. σε ένα λαό χωρίς ενιαίο δίκαιο.. που ο καθένας βλέπει μόνο το δικό του.. και η κάθε συντεχνία.. κοινότητα. ομάδα.. βλέπει μόνο το δικό της.. δε βλέπω σωτηρία..

Σάββατο 9 Οκτωβρίου 2010

πως η βλακία επικρατεί..



το υποπτευόμουν από τα 6.. στα 24 ήμουν σίγουρος.. στα 42 το είδα και σε βίντεο.. τι ελπίδες να έχουμε.. :):)

Δευτέρα 13 Σεπτεμβρίου 2010

γιωργκακη τρώς.. και τρώς και ψεύδεσαι..

χαχαχα εντάξει. δε ξέρω αν τρώς.. ή αν μας επεξεργάζεσαι αφιλοκερδώς.. αλλά σκέψου.. ότι μεγάλο μέρος των συνεργατών σου όπως και εσύ.. υπήρχατε και στις προηγούμενες κυβερνήσεις.. και αν δεν τρώγατε όλοι.. σιωπούσατε.. πρώτα λοιπόν από τον οίκο σας έπρεπε να ξεκινήσετε την επιχείρηση καθαρά χέρια.. για να γίνετε πιστευτοί..
μας λές ότι δεν έχουμε πτωχεύσει.. μου θυμίζεις ένα φίλο προ 10ετίας.. του έλεγα μη σπαταλάς την ενέργεια και το χρόνο σου να βρείς δανικά.. τελείωνε πρώτα τις δουλειές να εισπράτεις.. δεν άντεξε ούτε 2 χρόνια.. και φυσικά με χρέωσε κι εμένα μερικά χιλιάρικα.. και δε του το έλεγα για να κάνω τον έξυπνο.. το έχω πάθει κι εγώ στο παρελθόν. αλλά μπα.. καθένας πρέπει να κάνει τα λάθη του..
και έχεις το θράσος να μας λές για την ηθική της φορολογίας.. εγώ πάλι θεωρώ ανήθικο να σου δίνω λεπτά να μου φέρεις ψωμί βιβλία και φάρμακα.. κι εσύ να τα τρώς σε καραμέλες και τσικλόφουσκες.. και καλά μέχρι τα 10 να σε μαλώσω μπας και φτιάξεις.. τώρα τι να κάνω;;;
έχουμε αποδείξει ότι είμαστε λαός μειωμένης αντίληψις.. δε ξέρεις ότι δεν είναι σωστό να χλευάζεις τους λιγότερο ευνοημένους από τη φύση;
τελειώνω το τηλεγράφιμα γιατί πρέπει να φύγω.. αλλά γκούγκλισε λίγο το "γιωργάκη".. ίσως σπάσει η τσικλόφουσκα μπροστά στα ματάκια σου..

Σάββατο 11 Σεπτεμβρίου 2010

πρωτοβρόχιιιι!!! :):)



με την 11η σεπτεμβρίου ασχολήθηκα πέρσι.. και μια και μιά φορά έζησα τη μέρα.. δεν έχω κάτι να προσθέσω..
και την πρώτη βροχή την ζω κάθε χρόνο.. αλλά διαφορετικά.. μια και η κάθε φορά είναι διαφορετική.. αλλά πάντα ευχάριστη..
μου φέραν κάτι πράγματα και μου τα πέταξαν έξω από το μαγαζί.. όταν άρχισε να ψιχαλίζει.. μια και οι μελαμίνες δεν μοιράζονται τη χαρά μου για τη βροχή.. τις έβαλα άρον αρον μέσα.. και γύρισα σπίτι.. μέχρι να φτάσω είχε αρχίσει να χονδραίνει.. τράβηξα το βιντεάκι.. το έβαλα να ανεβαίνει στο γιουτιουμπι.. και πήγα βόλτα να το χαρώ.. με ένα χαμόγελο μέχρι τα αυτιά.. συγκρατήθηκα να μην παίξω την σκηνή στο singing in the rain.. μα το σιγοψιθύριζα όπως πάντα σε ανάλογες περιπτώσεις..
έτσι πιό πολύ στο κλήμα..
καλό φθινόπωρο κι από εδώ :)

Δευτέρα 12 Ιουλίου 2010

ένας γάμος και πολλές μικρές γλυκές κηδείες..

..πήγα στο γάμο του κολλητού μου.. τον τρίτο και καλύτερο.. ίσα που προλάβαμε να ξεκουραστούμε μισή μέρα.. στον πρώτο του το 92.. πρώτον είχα μπερδέψει την ώρα.. δεύτερον χιόνιζε τρελά.. και ήλθα από την ηλιούπολη μέχρι το χίλτον με τα πόδια στο χιόνι.. αναβίωσα το αλβανικό.. και δε πρόλαβα.. τον δεύτερο πέρσι τον έκανε έκπληξη.. πολιτικός ήταν.. και εγώ βαρέθηκα να έλθω από μαραθώνα για ένα ποτό και να γυρίσω.. το έμαθα κατόπιν εορτής..
στο φετινό.. θρησκευτικό και ανοιχτό.. μαζί με τα βαφτίσια του διαδόχου.. που ήλθε εν τω μεταξύ. είχα αποφασίσει να παραβρεθώ.. ένα πρόβλημα αποδείχθηκαν τα ρούχα.. έχω "καλά" για βάρη 60-80 και 100-116.. στην γκρίζα ζώνη 80-100 δε στάθηκα ποτέ για να χρειαστώ ρούχα.. μετά από πολλές δοκιμές βρήκα ένα παντελόνι κάπως ανάλογο της περίστασης.. στη διαδρομή χάθηκα με τις γέφυρες και τα διάφορα και βρέθηκα να πηγαίνω προς λαμία.. αλλά ευτυχώς άργησε η νύφη.. και πρόλαβα στο τσακ..
το μυστήριο.. ήταν και 2 σε 1.. (εμ μαλακτικό εμ κοντήσιονερ).. κράτησε περισσότερο από την υπομονή μου.. η οποία είναι άδικη είναι η αλήθεια.. μια και βλέπω τις θρησκείες σαν αισχροκερδείς επιχειρήσεις στην καλή περίπτωση.. και σαν το απόλυτο κακό που πείθει τους έρμους να μη ζήσουν την ζωή που έχουν.. για να κερδίσουν μιά που δε θα έχουν.. (αρκετά το τράβηξα..)
είδα κόσμο πολύ.. από τα μέσα των 70ς.. κοριτσάκια και αγοράκια που τα θυμάμαι παιδάκια του δημοτικού.. χαμένες.. ξεχασμένες.. παρεξηγημένες φιλίες.. εξομαλύνθηκαν κάπως.. έρωτες παιδικοί.. ή όχι και τόσο παιδικοί.. με δυσφορίες.. με αδιαφορίες.. με πικρίες.. κάπως γλυκάθηκαν.. μούτρα που κρατήθηκαν μέχρι που δεν είχε πιά σημασία.. ατόνησαν.. ήταν μια όμορφη βραδιά.. κι όλα μπερδεύτηκαν γλυκά..

Παρασκευή 18 Ιουνίου 2010

"παραπλανημενε" μου δυτικέ πολιτισμε..

ο τρωικός πόλεμος έγινε για τα μάτια της ωραίας ελένης
η αθηναϊκή συμπολιτεία έγινε για να προστατευθούν οι σύμμαχοι
ο αλέξανδρος εκπολίτισε τους κατακτημένους
οι ρωμαίοι συνέχισαν το έργο του
οι βυζαντινοί συνέχισαν τον ελληνικό πολιτισμό
οι εκκλησίες χωρίστηκαν για θεωρητικές διαφωνίες
οι θρησκείες προστάτευαν την ηθική καθαρότητα
οι φεουδάρχες προστάτευαν τους υπηκόους τους
οι αποικιοκράτες εκπολίτισαν τους ιθαγενείς
οι παγκόσμιοι πόλεμοι έγιναν για την τιμή.. των όπλων
οι επαναστάσεις γίνονται από τους εξαθλιωμένους
οι χούντες για την αποφυγή του αριστερού κινδύνου
τα μέτρα είναι αναγκαία για την επιβίωση του τρόπου ζωής μας



το παραπάνω παραλλήρημα.. προέκηψε αρχικά σα σχόλιο.. στο πρόσφατο άρθρο στο athenphilosophy.. αλλά βγαίνοντας εντελώς από αυτό που ήθελα να πω.. το έφερα εδώ..
και σχoλίασα τα παρακάτω τελικά..

άρχισα να σχολιάζω.. αλλά το πήρα πολύ γενικά και μου βγήκε εκτός θέματος.. το πήρα λοιπον και το ποσταρα στο νέο παραπαίδι.. και επανήλθα.. :):)
και μου βγήκε άλλο ποστ.. ίσως κάποια άλλη στιγμή το ποστάρω..:):)
η ουσία είναι η συνηθισμένη μου γκρίνια.. σε τι παραμύθα είμαστε μπλεγμένοι!!!! δε καταλαβαίνω πως άνθρωποι με iQ πάνω απο 65 τα πιστεύουν όλα αυτά.. αν δε βλέπεις τη σουπιά λόγω του μελανιού.. ξέρεις ότι εκεί γύρω στο μελάνι είναι.. μάλον τελικά το iQ είναι υπερεκτιμημένο!! η απλή αριθμητική της πρώτης δημοτικού φτάνει για να καταδήξει ότι οι οικονομικές θεωρίες ακολουθουν αυτές των ιστορικών.. περιγράφουν μια βολική για τους εργοδότες τους πραγματικότητα.. :):)
την καλησπέρα μου :):)

Παρασκευή 4 Ιουνίου 2010

θα πατούσες το κουμπάκι;

..κυκλοφορούσε πριν 30-40 χρόνια ένα ηθικό ερώτημα.. αν σου έδιναν ένα μυθικό ποσό.. με μόνη υποχρέωση να πατήσεις ένα κουμπάκι που θα εξαφάνιζε ένα χωριό στην αφρική.. θα το πατούσες το κουμπάκι;..
..δεν πίστευα τότε στο χρήμα.. και δε θα το πατούσα για το μυθικό ποσό.. αλλά δυστυχώς.. για την αυτοεκτίμησή μου.. θα το πατούσα για πολύ πιό απλούς λόγους..
..για να εξαφανιστεί ο καραγκιόζης που περνά κάτω από το παράθυρό μου με τη μουσική στη διαπασόν και τρίζουν τα τζάμια και τα σοθικά μου..
..ή τον άλλον με το μηχανάκι που μου τρυπά τα αυτιά.. ή αυτόν που για να φτάσει 2 λεπτά νωρίτερα διακινδυνεύει τη ζωή μου οδηγώντας επιθετικά σε βαθμό ψυχασθένειας.
..πόσο μάλον για όλους αυτούς που προσπαθούν να με τρομοκρατήσουν.. τους δημοσιογράφους εννοώ.. και αυτούς που μου κλέβουν τη ζωή.. τους πολιτικούς εννοώ.. κι όλους αυτούς που τους επιτρέπουν να το κάνουν.. όλους εσάς εννοώ. :):)

Κυριακή 30 Μαΐου 2010

ελλάδα έχεις τσιμέντο!!!

χαχα μα είναι δυνατόν; πόσα σπίτια αναλογούν σε κάθε έλληνα; πόσα χρειαζόμαστε πια; είναι δυνατόν το μεγαλύτερο μέρος της παραγωγικότητάς μας να αφορά ντουβάρια;
είμαι κι εγώ όπως πολλοί μπλεγμένος στα γρανάζια της οικοδομής.. κι ας θεωρώ άχρηστο στο τέλος αυτό που κάνω.. είναι δημιουργικό και περνώ καλά στη διαδικασία.. αλλά είναι άχρηστο.. όπως και οι περισσότερες δουλειές του μοντέρνου κόσμου..
μικρός.. μέχρι το 70 περίπου.. φανταζόμουν όλα αυτά τα τεχνολογικά που σήμερα βλέπω.. και θεωρούσα.. ότι με όλα αυτά τα ρομπότ και τους αυτοματισμούς.. σε λίγα χρόνια ο άνθρωπος δε θα χρειάζεται να δουλεύει παρά λίγες ώρες τη μέρα λίγες ώρες.. και για λίγα χρόνια.. ε 5-6 χρονών ήμουν.. μετά τα 7 άρχισα να ψυλλιάζομαι.. ότι το χρήμα κινεί τα πάντα.. και άκουγα ότι το χρήμα πάει στο χρήμα.. με αποτέλεσμα να μαζεύεται κάποια στιγμή όλο στη μπάνγκα.. και τότε είναι η ώρα τους πολέμου.. για να κυκλοφορήσει.. εκτός από εμάς.. που το κάνουμε πρωτίστως τσιμέντο..

Κυριακή 9 Μαΐου 2010

χρόνια πολλά μαμάδες!!!




στο παρά πέντε.. μια και δε πρόκαμα κάτι σχετικό να γράψω.. θα ακεστώ στομ παβαρότι.. κι ας μη καταλαβαίνω πιά τι λέει.. :):)

χρόνια πολλά μαμάδες :):)

Τρίτη 20 Απριλίου 2010

ποσο κοστίζει η κοινωνική καταξίωση;

.. ε;; γυρίζω με το αυτοκίνητο από δουλειά.. γύρω παντού αυτοκίνητα.. πετνοχίλιαρα.. δεκαχίλιαρα.. εικοσαχίλιαρα.. κάμποσα πενηντοχίλιαρα.. πεταμένα στο δρόμο.. μπορεί να είχα λαμαρίνες 100 εκατομυρίων πεταμένες γύρω μου.. και σε όλη τη χώρα; 50; 100 δισεκατομύρια;; και τα σπίτια;.. πόσα έχουμε κατ'άτομο;.. τι χρήση μπορούμε να κάνουμε σε πάνω από 30-40 τετραγωνικά κατ'άτομο;.. οι σπουδές; πόσα ξοδεύονται για σπουδές.. που πάντα ήταν χωρίς μαθησιακό αποτέλεσμα.. αλλά τώρα πιά δε βοηθούν και στην επαγγελματική αποκατάσταση.. υπάρχει άλλος λόγος για όλα αυτά από την κοινωνική καταξίωση;.. και τι θετικό έχει αυτή η καταξίωση;.. την ελπίδα της ευτυχίας;.. και γιατί να μην κρατήσεις την ευτυχία να μη χρωστάς;.. που την είχες από χέρι;.. η μόνη λύση θα ήταν να ωριμάσουμε. και να σταματήσουμε την κίνηση της αγοράς.. μια και αυτό νομίζουν ότι μας ζητούν.. να αποκεντρωθούμε και να ψάξουμε μια πιο απλή ευτυχία.. να δώσουμε σημασία στην ζωή.. και να μη την απλώνουμε έτσι.. πιό πολλά χέρια είναι και πιό πολλά στόματα.. φυσικά δε γίνεται αυτό.. είναι κόντρα ρόλος. αλλά να.. είναι η ώρα της αμπελοφιλοσοφίας..

Σάββατο 17 Απριλίου 2010

ήθος και συλλογική βλακεία..

.. τελικά.. κανένα μέσον δεν είναι άχρηστο.. δούλευα στο laptop.. κι έπαιζε η τιβι.. τη διάσωση του στρατιώτη ράιαν.. δεν ήθελα να το ξαναδώ.. αλλά το συνεχές ζάπινγκ.. και το μη χείρον βέλτιστον.. εκεί με οδήγησε.. εκτός του συνεχούς βουρκώματος που καταντά γελοίο. με έβαλε και σε σκέψεις.. ηθικής βάσης.. και διαπίστωσης εκ νέου της συλλογικής βλακείας.. κουρασμένος έπεσα να κοιμηθώ.. αλλά δεν.. σηκώθηκα λοιπόν να το βγάλω από μέσα μου να μη σκάσω.. καλά.. το κεφάλαιο.. η εξουσία.. όπως θέλετε πές τε το.. έχει συμφέρον από τους πολέμους.. από την εποχή του χαλκού.. μετά από τόσες χιλιετίες.. γιατί η μάζα συνεχίζει να παραμυθιάζεται;.. πόση βλακεία χρηάζεται;.. αφού όταν πέσει η σκόνη του πολέμου.. φαίνεται ποιοι είναι οι κερδισμένοι.. και πάλι και πάλι.. πως θα μπορούσε να λυθεί αυτό το θέμα της βλακείας;.. η εκπαίδευση έδειξε ότι δεν είναι η λύση.. μια και είναι ένα από τα σοβαρά εργαλεία επιβολής της βλακείας μαζί με τη θρησκεία. μάλλον δεν έχει λύση. τη στιγμή που και οι μεγάλοι και οι μικροί.. αγνοούν το εφήμερων. εκεί μάλλον η θρησκεία έκανε τη μεγαλύτερη ζημιά.. για τους μεγάλους η θρησκεία του χρήματος.. λές και θα τα πάρουν μαζί τους.. και για τους μικρούς.. της ελπίδας μια μετά θάνατον ζωής.. για να αφήνουν την παρούσα να καταστρέφεται. αυτό το κάλιο 5 και στο χέρι κανέναν.. δεν απασχόλησε.. εγώ ας πούμε δεν είμαι σίγουρος πως θα αντιδρούσα.. αν είχα έναν από πάνω που με διέταζε να σκοτώσω έναν απέναντι.. θα έσπαγα το κεφάλι του από πάνω.. είναι πιό λογικό.. να αντιδράς προς τα κει από όπου έρχεται η πίεση.. κι αφού ξέρεις.. οι προς τα πάνω ωφελούνται πάντα.. ποτέ οι απέναντι..

Πέμπτη 1 Απριλίου 2010

μια ντουζίνα ευαγγέλια..

ήταν Μ.Πέμπτη του 69.. έφυγα από το σπίτι με σκοπό να πάω στον αγ.σπυρίδονα 2 δρόμους πιό πάνω στη ερατοσθένους.. όμως στη γωνία πριν την εκκλησία ήταν το μαγαζάκι ενος οικογενειακού φίλου που έκανε ξυλόγλυπτα.. ποιος ξέρει κολοπιλάλες είχε κι αυτός.. αλλά δούλευε νυχτιάτικα μ.πέμπτη.. μπήκα να πω ένα γεια. ήταν και νωρίς.. και απορροφήθηκα να τον χαζεύω. την επόμενη στιγμή.. ήταν πρώτη πρωινή!!!! είδαμε την ώρα και τρελαθήκαμε.. το ότι δε παρακολούθησα τα 12 ευαγγέλια ήταν το λιγότερο.. το τι με περίμενε στο σπίτι κατά την επιστροφή ήταν το πρόβλημα.. έψαχνα να βρω καράβι να φύγω.. αλλά τι να κάνω.. όπως είχε πει κι ο τζερομ τζερομ στο "τρις σε μια βάρκα (χωρίς να πούμε και για το σκύλο) δια στόματος τζορτζ νομίζω.. "μου αρέσει η εργασία.. με συναρπάζει.. μπορώ να κάθομαι ώρες να παρακολουθώ κάποιον που δουλεύει.."

Δευτέρα 22 Φεβρουαρίου 2010

Ἀρχηγοί γιώργος σουρής

Ἀρχηγοί
Τοῦ Διογένη πιάσετε ἀμέσως τὸ φανάρι,
κι᾿ ἐλᾶτε νὰ γυρέψουμε κανέναν ἀρχηγό·
ἀλλὰ καθένας μας, θαρρῶ, εἶν᾿ ἄξιος νὰ πάρῃ
τὴν ἀρχηγίαν κόμματος, ἀκόμη δὰ κι᾿ ἐγώ.
Γιὰ τὰ πρωτεῖα ξεψυχᾷ κάθε Ρῳμιὸς λεβέντης,
μόνον αὐτὸς πρωθυπουργός, μόνον αὐτὸς ἀφέντης.

Τί ἀρχηγῶν κατακλυσμός! ... κι᾿ οἱ ἕλληνες ἐκεῖνοι,
ποὺ τὸν καφφέ των βερεσὲ εἰς τὰ Χαυτεῖα πίνουν,
ἂν ἀρχηγίαν ἔξαφνα κανένας τοὺς προτείνῃ,
δὲν θὰ διστάσουν βέβαια καὶ Ἀρχηγοὶ νὰ γίνουν.
Κι᾿ αὐτὸς ὁ ἕσχατος Ρωμηὸς γιὰ ὅλα κάτι ξέρει,
ἕλληνος τράχηλος ποτὲ ζυγὸν δὲν ὑποφέρει.

Ἰδοὺ νταῆς φουστανελλᾶς μὲ φέσι καὶ σελάχι!
ποιὸς ξέρει ἂν Πρωθυπουργὸς δὲν γίνῃ καμμιὰ ᾿μέρα;
ποιὸς ξέρει πόσα σχέδια καὶ ἀπαιτήσεις θἄχη,
καὶ ἂν τὴν διπλωματικὴ δὲν συνταράξῃ σφαῖρα;
Ὤ! ναί! ποτὲ τὸν ἕλληνα μὴ θεωρῆτε πτῶμα...
᾿ς ὅλους θὰ ἔλθη ἡ σειρὰ νὰ κυβερνήσουν κόμμα.

Μᾶς λείπει ἕνας ἀρχηγός;... πενῆντα ξεφυτρόνουν,
τὸ ἕνα κόμμα χάνεται;... θὰ ἔβγουν ἄλλα δέκα·
ὅλοι γιὰ τὸ ἀξίωμα τοῦ ἀρχηγοῦ μαλλόνουν,
κι᾿ ἴσως ἀργότερα μᾶς βγῇ ᾿ς τὴ μέση καὶ γυναῖκα.
Ἀλλὰ κι᾿ ἐγὼ ὁ ἀφανὴς τῶν Ἀθηνῶν πολίτης
ἐλπίζω πὼς καμμιὰ φορὰ θὰ γίνω Κυβερνήτης.

Ἐμπρός! μὲ πόζα ἀρχηγοῦ καθένας ἂς προβάλλη,
ἀπ᾿ ὅλους ἂς κυβερνηθῆ ἡ προσφιλὴς Ἑλλάς·
ἂς γίνῃ ὁ Ἡμέτερος, ἂς γίνουν ὅμως κι᾿ ἄλλοι,
ἂς γίνῃ κι ὁ Κατσικαπῆς κι᾿ αὐτὸς ὁ Μπουλελᾶς.
Ἂς πλημμυρίσῃ μ᾿ ἀρχηγοὺς τὸ ἔθνος πέρα πέρα,
ἂς μᾶς σηκώσῃ ἔξαφνα καὶ ἡ Ροζοῦ παντιέρα.

Μονάχα ἕνας βασιλεὺς μὴ μένη ᾿ς τὸ Παλάτι,
πενῆντα δυὸ τουλάχιστον ἂς ἦνε βασιλεῖς,
ὅλοι ἂς ἔβγουν κύριοι ᾿ς τῶν ἄλλων τὸ γεινάτι,
κι᾿ ὀγδόντα πέντε Πρόεδροι ἂς γίνουν τῆς Βουλῆς.
Ὅλοι τρανοὶ πολιτικοί, κανένας ἰδιώτης,
ὅλοι ποζάτοι στρατηγοί, κανένας στρατιώτης.

το βρήκα εδώ και πολύ χάρηκα που δε χρηάστηκε να το πληκτρολογήσω.. έχει κι άλλα.. :)

Πέμπτη 11 Φεβρουαρίου 2010

σχολείο.. φυλακή..

λέγανε παλιά.. όπου χτίζεται ένα σχολείο κλίνει μια φυλακή.. μάλλον οι μεγάλοι το λέγανε.. γιατί από την εποχή που πήγαινα εγώ σχολείο.. μπορώ να καταθέσω.. ότι τα περισσότερα παιδιά έβλεπαν το σχολείο σαν φυλακή..
έπεσα στο ff πάνω στην πληροφορία.. ότι μαθήτρια αποβλήθηκε από σχολείο λόγω του ότι δημιούργησε group στο fb.. αντιπάθειας στη διευθύντρια του σχολείου..
η κοινωνική δικτύωση προϋπήρχε του ιντερνετ.. αυτή η καταγγέλουσα μαμά.. και η κεραυνοβολούσα διευθύντρια. που μεγάλωσαν στον άρη;.. δεν θυμούνται πως αντιδορύσαν τα παιδιά σε κάποιους καθηγητές;.. τα ονόματα που τους έβγαζαν; ακόμα και τι πλάκες.. καρφίτσες σε καρέκλες.. δυναμητάκια.. και διάφορα άλλα;.. πιό ανώδυνο θεωρώ το group..
τι συντελείται όταν περνούν από την ομάδα των παιδιών στην ομάδα των μεγάλων;.. μήπως τα παιδιά τα καταλαβαίνουν μόνο αυτοί που δεν έχουν δικά τους;.. ή μήπως αυτοί που δεν έχουν παιδιά δε μεγαλώνουν;..

Τετάρτη 3 Φεβρουαρίου 2010

σεισμος..

.. και όχι ερωτικός..
για κάποιο αδιευκρίνιστο λόγο.. ήμουν στο σπίτι των γονιών μου..
για κάποιο αδιευκρίνιστο λόγο.. ήταν κάπου στον καρέα..
για κάποιο αδιευκρίνιστο λόγο.. κοιμόμουν.. στη βεράντα..
για κάποιο αδιευκρίνιστο λόγο.. στο αστέγαστο τμήμα..
για κάποιο αδιευκρίνιστο λόγο.. σε ένα σιδερένιο κρεβάτι που διπλώνει..
εκεί που σφιγγόμουν με την κουβερτούλα..
το κρεβάτι άρχισε να δονείται..
έβγαλα λίγο τη μούρη από τα σκεπάσματα..
οι κολώνες κουνιόντουσαν.. το ίδιο και τα διπλανά κτήρια..
όνειρο λέω.. και κουκουλώνομαι ξανά.. αλλά η δόνηση συνεχίζεται αμείωτη..
ξανά ξεμυτώ.. οι κολόνες αρχίζουν να υποχωρούν το ίδιο και τα απέναντι κτήρια..
και η βεράντα που..

για κάποιο αδιευκρίνιστο λόγο.. φιλοξενεί το κρεβάτι μου..
και αρχίζουμε να πέφτουμε παρέα.. ευτυχώς μόνο για ένα όροφο..
για κάποιο αδιευκρίνιστο λόγο.. η βεράντα μου είναι στον πρώτο όροφο..
όλα γύρω μου γίνονται βουνά από μπάζα..
για κάποιο αδιευκρίνιστο λόγο.. δε σηκώνεται η αναμενόμενη σκόνη της κατεδάφισης..
δεν είναι όνειρο!! διαπιστώνω.. και περιμένω κάποιο μετασεισμό..
το κρύο συνεχίζει να με διαπερνά.. αλλά μάλλον ευχάριστα..
η ώρα περνά χωρίς νέο συμβάν.
μετά από πολύ ώρα.. βαριέμαι να περιμένω..
ανασηκώνομαι..
για κάποιο αδιευκρίνιστο λόγο.. είμαι στο δωμάτιο μου..
και δεν έφαγα βαριά το βράδυ..

Πέμπτη 14 Ιανουαρίου 2010

ο ξυλουργός του μεσονυκτίου..

..ήταν χειμώνας του 95.. είχαμε μείνει 2 άτομα να κάνουμε την δουλεία που έκαναν 7.. τα ξενύχτια σύννεφο.. μπαίνει στο μαγαζί ένας γεράκος μικροκαμωμένος χαμογελαστός. πολύ συμπαθητικός.. είχε ξαναέλθει στο μαγαζί για ψιλοπράματα.. βιδούλες μεντεσέδες τέτοια..
"καίγομαι" μου λέει "έδωσα ξαφνικά το σπίτι στη κόρη που παντρεύτηκε.. γιατί το δικό της θα αργήσει να παραδοθεί.. και μετακόμισα σε να χώρο πάνω από το μαγαζί.. μέχρι να δούμε τι θα γίνει.. θέλω μια ντουλάπα και μια κουζίνα.. χθες.."
"μα δε γίνεται!!!!!!" του λέω"έχουμε πολύ δουλειά και έχουμε μείνει 2"
"να έρχεσαι το βράδυ.. έτσι κι αλλιώς είμαστε απομονωμένοι δε θα ενοχλησουμε κανέναν"
"μα τελειώνω 1-2 το βράδυ.. όταν δε το πάω μέχρι το πρωί.."
"δε με πειράζει.. αρκεί να γλιτώσω τη γκρίνια της γυναίκας μου.. αμα αντέχεις.. ότι ώρα μπορείς έλα.. και όσες ώρες μπορείς δούλεψε.. που θα πάει κάποια στιγμή θα τελειώσουμε.. αρκεί να φαίνεται ότι προσπαθούμε.."
και πραγματικά.. τον λυπήθηκα.. του διέθεσα 3-4 βράδια τη βδομάδα.. για 2 εβδομάδες.. ο κακομοίρης είχε μεταξοτυπείο.. και σηκωνόταν στις 4 για να ετοιμάσει τα τελάρα μέχρι τις 7 που έρχονταν οι υπάλληλοι.. 2 εβδομάδες κοιμόταν κουτουλόντας στο γραφείο.. "καλώς το ξυλουργό του μεσονυκτίου".. μου είπε το δεύτερο τρίο βράδυ που πήγα νωρίς.. κατά τις 12.. και μου το κόλλησε.. πάντως τελειώσαμε μια χαρά.. και πολύ το χάρηκε.. που ξεφορτώθηκε τη γκρίνια της κυράς..

Σάββατο 9 Ιανουαρίου 2010

κουζίνα πάρτυ..

μου το θύμισε η αγαπημένη κολώγρια στο τελευταίο πόστ της.. σχολίασα και το έφερα κι εδώ..

xaxaxa τι να πω.. παίζει να είμαι εγώ ο ενοχλητικός απέναντι κάποια στιγμή.. ότι πει ο πελάτης.. μια φορά το 94.. σαββατο πρωί..μπήκε στο μαγαζί φίλη/πελάτισσα με φίλη της.. εν εξάλλω η κυρία.. ήθελε κουζίνα.. και την ήθελε ΤΩΡΑ.. ξεκίνησε να κάνει ένα βάψιμο. και γκρέμισε το διαμέρισμα.. ενάμιση χρόνο ζούσε σε γιαπί.. το τελευταίο ήταν η κουζίνα.. και δεν της είχε μείνει στάλα υπομονή.. 12:30 κλείσαμε. τα μάζεψα τα ετοίμασα.. είχα στοκ κάποια σχέδια τότε.. 9:30 ήμουν στη φρύνης.. θυμάστε τη γιάφκα; εκεί.. 10:30 τα είχα ανεβάσει.. και πήγα να φύγω.. δε με άφησε.. άρχισα να δουλέυω επι τόπου.. πέρασε όλη η πολυκατοικία να παραπονεθεί. αλλά όλοι είχαν κάνει κάποιο γλέντι ή κάποια ανακαίνιση και είχαν ενοχλήσει.. και τους το κράταγε.. έτσι με τάιζε και με πότιζε μέχρι το βράδυ της κυριακής που τελείωσα.. :):)
χαχα που το θυμήθηκα.. θα το ποστάρω όπως είναι.. :):)
καλημερούδια και περαστικά :):)

Πέμπτη 7 Ιανουαρίου 2010

σπίτι χωρίς γιάννη προκοπή δε κάνει..

45 γιαννιδες ενός κοκόρου γνώση..
κι εκείνος που το έλεγε δεν είχε ούτε τόση..

φοβάται ο γιάννης το θεριό..
και το θεριό το γιάννη..

τι κάνεις γιάννη.. κουκιά σπέρνω

γιάννης πήγα.. γιάννης ήλθα..

γιάννης πίνει γιάννης κερνάει..

όχι γιάννης γιαννάκης..

χρόνια πολλά γιάννιδες και γίαννες

μόνο το φίλο γιάννη πέτσα

φέρνω στο μυαλό μου τώρα

είναι και τα ψευδώνυμα που δε βοηθούν.. :):)