Δευτέρα 12 Ιουλίου 2010

ένας γάμος και πολλές μικρές γλυκές κηδείες..

..πήγα στο γάμο του κολλητού μου.. τον τρίτο και καλύτερο.. ίσα που προλάβαμε να ξεκουραστούμε μισή μέρα.. στον πρώτο του το 92.. πρώτον είχα μπερδέψει την ώρα.. δεύτερον χιόνιζε τρελά.. και ήλθα από την ηλιούπολη μέχρι το χίλτον με τα πόδια στο χιόνι.. αναβίωσα το αλβανικό.. και δε πρόλαβα.. τον δεύτερο πέρσι τον έκανε έκπληξη.. πολιτικός ήταν.. και εγώ βαρέθηκα να έλθω από μαραθώνα για ένα ποτό και να γυρίσω.. το έμαθα κατόπιν εορτής..
στο φετινό.. θρησκευτικό και ανοιχτό.. μαζί με τα βαφτίσια του διαδόχου.. που ήλθε εν τω μεταξύ. είχα αποφασίσει να παραβρεθώ.. ένα πρόβλημα αποδείχθηκαν τα ρούχα.. έχω "καλά" για βάρη 60-80 και 100-116.. στην γκρίζα ζώνη 80-100 δε στάθηκα ποτέ για να χρειαστώ ρούχα.. μετά από πολλές δοκιμές βρήκα ένα παντελόνι κάπως ανάλογο της περίστασης.. στη διαδρομή χάθηκα με τις γέφυρες και τα διάφορα και βρέθηκα να πηγαίνω προς λαμία.. αλλά ευτυχώς άργησε η νύφη.. και πρόλαβα στο τσακ..
το μυστήριο.. ήταν και 2 σε 1.. (εμ μαλακτικό εμ κοντήσιονερ).. κράτησε περισσότερο από την υπομονή μου.. η οποία είναι άδικη είναι η αλήθεια.. μια και βλέπω τις θρησκείες σαν αισχροκερδείς επιχειρήσεις στην καλή περίπτωση.. και σαν το απόλυτο κακό που πείθει τους έρμους να μη ζήσουν την ζωή που έχουν.. για να κερδίσουν μιά που δε θα έχουν.. (αρκετά το τράβηξα..)
είδα κόσμο πολύ.. από τα μέσα των 70ς.. κοριτσάκια και αγοράκια που τα θυμάμαι παιδάκια του δημοτικού.. χαμένες.. ξεχασμένες.. παρεξηγημένες φιλίες.. εξομαλύνθηκαν κάπως.. έρωτες παιδικοί.. ή όχι και τόσο παιδικοί.. με δυσφορίες.. με αδιαφορίες.. με πικρίες.. κάπως γλυκάθηκαν.. μούτρα που κρατήθηκαν μέχρι που δεν είχε πιά σημασία.. ατόνησαν.. ήταν μια όμορφη βραδιά.. κι όλα μπερδεύτηκαν γλυκά..